کارنامه‌ی کنکور سراسری واقعاچه چیزی را نشان می‌دهد

رتبه‌های کارنامه‌ی سراسری واقعا چه چیزی را نشان می‌دهند؟

خُب خدا را شکر که کارنامه‌ی عزیزان کنکوری آماده شده و شاید به هنگام خواندن این مقاله در کنارشان باشد. بسیاری از این عزیزان غمگین‌ می‌شوند و خود را شکست خورده یا ناکام  و شمار کمتری هم خود را پیروز و قدرتمند احساس می‌کنند. به گروه دوم تبریک می‌گویم و گروه اول را به جای تاثر، به تامل و اندیشیدن فرا می‌خوانم. نمی‌دانم شایدبرخی از آنها واقعا تلاش چندانی نکرده باشند و برخی دیگر تلاش کردند ولی به ثمر ننشست ولی جدا از این سخنان این رتبه‌ها واقعا چه چیز قابل قبولی را نشان می‌دهند؟ هیچ انسانی(دست کم سالم از نظر مغزی) ضعیف و بی استعداد آفریده نشده است. هیچ دلی نیست که در نهان‌‌خانه‌ی هزار توی آن عشق و علاقه‌یی به چیز خاصی وجود نداشته باشد. انسان اصولا موجودی  نامکشوف است. این است که بزرگان به‌درستی گفته‌اندکه انسان باید خود را پیدا کند.

چقدر خنده‌دار است که بگوییم تک رقمی‌ها یا دو رقمی‌ها صرفا به دلیل این رتبه‌ها  باید حتما یا دکتر شوند یا مهندس(در پُرطرفدارترین رشته‌ی مهندسی) سخن من به آن عزیزان رتبه بالا این است: ای عزیزان اگر دلی در آن رشته‌های پرطرفدار در کشور ما دارید من دوباره به شما تبریک می‌گویم وگرنه خود را در آن چه که دلی ندارید گرفتار نکنید. پول؟ شهرت؟ به‌خدا قسم همه‌ی اینها با «عرضه‌ی پول در آوردن یا لیافت و هنر مدیریت درهر رشته‌یی» به‌دست می‌آید و چندان ربطی به نوع رشته ندارد- عرضه و لیاقت و مدیریت را هم در هر زمینه‌یی می‌توان آموخت یا پرورش داد. اگر واقعا تا کنون علاقه‌ی جدی به پزشکی نداشتید چرا می‌خواهید پزشک شوید. این کنکور نشان داد که شما توانایی خوبی برای یادگیری دارید ولی به خدا قسم انسان هرگز نمی‌تواند صرفا با افزودن حجم معلومات و یادگیری دروس یک پزشک ورزیده و متبحرشود. به خدا قسم بسیاری از پزشکان ما با وجود آن همه تخصص و فوق تخصص به اندازه‌ی برخی از پرستاران باتجربه و ورزیده‌ی ما قدرت تشخیص و معالجه‌ی بیمار را ندارند. انسان بدون عشق و خلاقیت‌های درونی در یک رشته به هیچ جایگاه موثر و مهمی در آن رشته نخواهد رسید. من پزشکانی را دیدم که تنها با مشاهده و معاینه‌ی دستی و توجه دقیق به سخنان بیمار تشخیص‌هایی دادند که پزشکان دیگر با ده‌ها عکس و اسکن نتوانستند. (یکی از آنها مرحوم دکتر کیافر  رئیس سابق بیمارستان سینا) بود. انسان زمانی باید به سوی تحصیل پزشکی گام بردارد که اولا دلی در آن داشته باشد و ثانیا مطمئن شود که می‌تواند یک پزشک متبحر، فداکار و عاشق برای جامعه‌ی بشری باشد. همین را در مورد هر رشته‌ی دیگری هم می‌توان گفت.

 چه بسیار رتبه‌ پایینی‌هایی که برای رفتن به آن رشته‌ها و برخی رشته‌های دیگرشایسته‌تر و مناسب ترند ولی سامانه‌ی آموزشی ما که گل سرسبد و ماحصل‌اش همین آزمون ها و کنکورهاست این شایسته‌ها را به جای نشاندن درجایشان به جاهای نامربوطی، فراسوی علائق آنها می‌فرستند. وگرنه پس چرا مرحوم پروفسور مریم میرزا خانی را بدون کنکور سراسری به دانشگاه صنعتی شریف فرستادند. چرا؟ برای اینکه می‌دانستند او با وجود گرفتن دو مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی ممکن بود نتواند با این کنکورهای مسخره‌ به آنجا برود. خُب پس چرا با مریم‌های نامکشوف چنین رفتاری می کنید؟ چرا نباید همه‌ی دانش آموزان پرونده‌یی داشته باشند که هر کدام گویای علائق آنها به یک زمینه‌ی خاص در  مقاطع گوناگون تحصیلی از مهد کودک گرفته تا دبستان و دبیرستان  باشد. حتی رفتار آنها در خانه و مدرسه در آن ثبت شود. چرا نباید مشاورانی برجسته در مدارس باشند که رفتار تک تک بچه‌ها و علائق آنها را پی‌گیری کنند و حتی در تماس با اولیا باشند و مشوق و هادی آنان برای پشتکار و پی‌گیری این علائق. بله خیلی خرج دارد ولی بسیار موثرتر است و خرجش هم دوباره برمی‌گردد.

با ساختار فعلی به رتبه های پایین‌تر تنها می‌توان گفت: ای عزیزان اگر نمی خواهید دوباره سراغ این کنکورها و آزمون های مسخره بروید سعی کنید رشته هایی نزدیک‌تر به علائق تان را برگزیند و در مقطع کارشناسی با تلاش و پشتکار، خود را به دست آورید وسپس مقاطع بالاتر را در دانشگاه‌هایی با استادان و امکانات بهتر بگذرانید. من در بسیاری از شما دانشمندان آینده را می‌بینم. شما باید با غلبه بر یاس، خود را آنگونه که هستید بیابید! در این سالهای طولانی تدریس چه بسیار  دانش آموزانی که غمگین و با رتبه های بسیار پایین‌تر حتی سی هزار و چهل هزار به نزد من آمدند و با من درد دل کردند . بسیاری از آنها سرانجام راه خود را پیدا کردند برخی از آنها به مقام های بالای علمی دست یافتند. حتی دو نفر  از آنان به استادی یکی از معتبرترین دانشگاه های آمریکا رسیدند. پس نومید نشوید و به آنچه در دل دارید ایمان بیاورید و با پشتکار  و استواری برای پیدا کردن خود بکوشید. البته عکس آن را هم فراوان دیدم. شاگردانی که درسال آخر دبیرستان حتی قادر به حل یک مسئله‌ی ساده‌ی فیزیک یا ریاضی اول دبیرستان نبودند ولی نمی‌دانم  با چه معجزه‌یی در این دانشگاه‌های خصوصی ناگهان دکتر، مهندس و حتی استاد دانشگاه شدند شاید با همان معجزه‌ی رفتن به چهارم دبیرستان  بدون آموختن اول دبیرستان !!!

علائق ,عزیزان ,انسان ,نشان ,رشته ,باشند ,علائق آنها ,کنکور سراسری ,تبریک می‌گویم منبع